Kemerovo 2

Al meer dan een week wonen we in Kemerovo en we vermaken ons uitstekend. Heel wat keren zijn we de 6 km. afgezakt naar het centrum van de stad; soms over de Lenin Prospekt maar vaker over de parallelle Oktjabersky Prospekt. De wegen zijn breed en er zijn plantsoenen langs, voordat de flats en de winkels beginnen. De weg gaat een paar keer op en neer, en ergens passeer je een zijriviertje van de Tom.
Er zijn weinig fietsers. Degenen die fietsen zijn sporters, niet mensen die de fiets als dagelijks vervoer gebruiken. Hoewel dat heel goed zou kunnen, zeker in de zomermaanden!

Ja, die seizoenen. We vragen het wel eens: het is nú wel lekker, maar hoe is het hier in de winter? Maar de Siberiërs geven geen krimp. Ja, het is hier vier maanden zomer en dat is mooi, maar de acht maanden winter, als het 20, 30 graden vriest, is ook mooi!

Langs de Tom is een mooie promenade en een park. Je hebt uitzicht op de rivier en er zijn terrasjes, fonteinen en podia. Zondag waren we hier en er was muziek, op verschillende plekken, en er werd bij gedanst, vooral door oudere mensen. 
Ons appartement is bijna aan de rand van de stad, in een wijk die in 1978 is opgeleverd. Onze 'huisbaas' Valeriy is hier toen op 4-jarige leeftijd naartoe verhuisd met zijn ouders en zijn broer. Inmiddels ziet de wijk er naar Nederlandse begrippen nogal oud en afgeleefd uit, maar daar zijn wij aan gewend geraakt, en er valt goed te leven hier. Winkels in de buurt, veel openbaar vervoer, speelplaatsen. We genieten 's morgens vanaf ons balkon van de spelende kinderen in de tuin van de kinderopvang. 

Opvallend in het straatbeeld zijn de dikke buizen die warm water naar de woningen brengen. Stadsverwarming, gestookt op de kolen die hier in de streek in overvloed uit de grond worden gehaald. Inefficiënt denken wij, maar de mensen hier vinden het alleen maar praktisch. 'Je moet er toch niet aan denken dat er in elke woning apart kolen gestookt moeten worden om het warm te krijgen!' 

Al een paar keer zijn we naar het zwembad geweest. Mooi en groot is het, een 50-meter bad. Het is nooit erg druk want de entreeprijs is hoger dan in Nederland. Je komt niet zo maar binnen. Eerst koop je een entreebiljet (pas tonen, naam op een briefje). Vervolgens krijg je als nieuwe bezoeker een medisch onderzoek. Bij mijn eerste bezoek moest ik mijn voetzolen tonen. De tweede keer mijn hemdje optillen. Nee, geen etterende zweren. Daarop kreeg ik een tweede briefje. In ruil voor die twee briefjes kreeg ik van de dezjurnaja (dienstdoende dame) van de omkleedruimte een sleutel van een kluisje. 
De derde keer vroeg ik in vloeiend Russisch aan de witgejaste dame van het meditsieny kabinet: vzegda zdjes? (altijd hier?). Waarop ik een ander klein briefje kreeg dat mij voor een maand gezond verklaarde!

In de praktijk is het nog ingewikkelder. Wij vragen namelijk meestal ouderenkorting, dat heb je hier vaak. Pensioner mensje? (ouderen minder?). In het zwembad daalde de prijs meteen 100 roebel. 
Ouderen kunnen hier gratis met de bus. Geen overbodige luxe als je alleen van je pensioen moet leven, want dat is omgerekend 250 euro.
Veel prijzen liggen wel veel lager. Dat geldt bijvoorbeeld voor woonkosten. Maar de prijzen voor groente en fruit liggen rond Nederlands niveau. Gelukkig hebben veel mensen een tuintje waar ze hun eigen groente verbouwen.

Het moet nog maar eens worden gezegd: de mensen hier zijn allemaal bijzonder vriendelijk en aardig tegen ons. Ook de agent die ons om 10 uur uit een park stuurt waar we zitten, doet dit met een verontschuldigend gebaar.