Dit is een land voor echte mannen (m/v)
Door: addieenhans
Blijf op de hoogte en volg Hans Metz en/of Addie Niesthoven
23 Augustus 2010 | Finland, Helsinki
Langzamerhand begint het hier voor ons te koud te worden. Wij zijn ook niets gewend! Op het schiereiland Nordkynn worden we overvallen door regen en harde koude wind. We zetten de tent op onder een schuil-afdak, en dachten dat het tentdoek zou scheuren. Half augustus valt de eerste sneeuw. Dit is het mooiste landschap waar ik ooit doorheen ben gefietst, maar een beetje zon elke dag heb ik nodig voor een blijvend goed humeur.
Toch zegt iedereen die we spreken, dat het in de winter het mooist is hier. Zoals de Belgische in Kirkenes, die daar voor de liefde heentrok en nooit meer weg wil. En de Noor die 30 jaar geleden uit Oslo naar Bodö verhuisde en nu alleen nog maar noordelijker zou willen. De campingbaas die de lege camping verklaart met: 'Het is nu ook geen vakantieweer, met al die muggen. Veel mensen komen in de winter.'
Inderdaad zien we in veel voortuinen een sneeuwscooter staan. Er zijn loipes en sneeuwscooterpaden door het land. De campingbaas in Ifjord kon zich niet voorstellen dat Hans nog nooit had gevist. Geweren voor de jacht koop je hier gewoon in de dorpswinkel. In de herfst, dan moet je al die kleuren zien! De berkenstruiken verkleuren donkerder rood dan de berkenbomen en je weet niet wat je ziet, volgens de winkelier in Karesuando. Het meisje van Café Centrum wordt doodmoe van al het licht in de zomer, en gaat dan naar het zuiden met vakantie.
Jagen, vissen, sneeuwscooterrijden: voor mij zijn het dingen die mannen doen. En dan nog het type mannen dat ik zelf eigenlijk niet ken. Wat doen de vrouwen hier, en de huiskamergeleerden, en de vergadertijgers?
In Kautokeino licht de voorlichtster van de gemeente een tipje van de sluier op. Jagen en vissen doen zowel mannen en vrouwen. Ze liet me foto's zien: kleine meisjes met een hengel bij een gat in het ijs. De sneeuwscooter is veel te leuk en te handig om alleen aan mannen over te laten. Alleen het spelletje om met zo'n zwaar ding heel hard over het water te scheuren (zorg dat je snel aan de overhant bent, want anders zinkt hij), dat doen alleen mannen. Huiskamergeleerden zijn er hier niet. En de vrouwen zijn gemiddeld hoger opgeleid dan de mannen, omdat zij toch minder buiten spelen.
Vergadertijgers zijn er hier wel. Hans heeft het Samenparlement bezocht in Karasjok. En ik heb de foto bestudeerd van de gemeenteraad van Kautokeino. Voor 3000 inwoners zijn er 19 volksvertegenwoordigers. Daarvan zijn er 3 vrouw. Daar moet dus nog wat gebeuren, vond de voorlichtster zelf ook. 'Vrouwen doen hier meer vrijwilligerswerk' is geen afdoende argument. Landelijke partijen zoals de Arbeiderspartij, de Linksen en de Rechtsen, en de extreemrechtse Fremskrittsparti zijn klein. De plaatselijke partijen hebben het woord Same in hun naam, en hebben de meeste zetels. Een van de Samenpartijen behartigt de belangen van rendierhouders. Op twee mannen na, staan alle volksvertegenwoordigers op de foto in Samenklederdracht. Op straat zie je die weinig, alleen een paar oudere/middelbare mannen en vrouwen dragen die. En de meisjes van de souvenirwinkels. Het Sami is in deze streek een veelgebruikte taal. In Karasjok en Kautokeino is het de normale omgangstaal. Hier in de Fins-Zweedse grensplaats Kaaresuvanto / Karesuando spreken (of verstaan) de meeste mensen drie talen: Fins, Zweeds en Sami.
Wij zouden het graag eens proberen, om in de winter enige tijd hier te zijn. Maar de kans is klein dat we het uithouden. Zijn wij wel echte mannen?
Toch zegt iedereen die we spreken, dat het in de winter het mooist is hier. Zoals de Belgische in Kirkenes, die daar voor de liefde heentrok en nooit meer weg wil. En de Noor die 30 jaar geleden uit Oslo naar Bodö verhuisde en nu alleen nog maar noordelijker zou willen. De campingbaas die de lege camping verklaart met: 'Het is nu ook geen vakantieweer, met al die muggen. Veel mensen komen in de winter.'
Inderdaad zien we in veel voortuinen een sneeuwscooter staan. Er zijn loipes en sneeuwscooterpaden door het land. De campingbaas in Ifjord kon zich niet voorstellen dat Hans nog nooit had gevist. Geweren voor de jacht koop je hier gewoon in de dorpswinkel. In de herfst, dan moet je al die kleuren zien! De berkenstruiken verkleuren donkerder rood dan de berkenbomen en je weet niet wat je ziet, volgens de winkelier in Karesuando. Het meisje van Café Centrum wordt doodmoe van al het licht in de zomer, en gaat dan naar het zuiden met vakantie.
Jagen, vissen, sneeuwscooterrijden: voor mij zijn het dingen die mannen doen. En dan nog het type mannen dat ik zelf eigenlijk niet ken. Wat doen de vrouwen hier, en de huiskamergeleerden, en de vergadertijgers?
In Kautokeino licht de voorlichtster van de gemeente een tipje van de sluier op. Jagen en vissen doen zowel mannen en vrouwen. Ze liet me foto's zien: kleine meisjes met een hengel bij een gat in het ijs. De sneeuwscooter is veel te leuk en te handig om alleen aan mannen over te laten. Alleen het spelletje om met zo'n zwaar ding heel hard over het water te scheuren (zorg dat je snel aan de overhant bent, want anders zinkt hij), dat doen alleen mannen. Huiskamergeleerden zijn er hier niet. En de vrouwen zijn gemiddeld hoger opgeleid dan de mannen, omdat zij toch minder buiten spelen.
Vergadertijgers zijn er hier wel. Hans heeft het Samenparlement bezocht in Karasjok. En ik heb de foto bestudeerd van de gemeenteraad van Kautokeino. Voor 3000 inwoners zijn er 19 volksvertegenwoordigers. Daarvan zijn er 3 vrouw. Daar moet dus nog wat gebeuren, vond de voorlichtster zelf ook. 'Vrouwen doen hier meer vrijwilligerswerk' is geen afdoende argument. Landelijke partijen zoals de Arbeiderspartij, de Linksen en de Rechtsen, en de extreemrechtse Fremskrittsparti zijn klein. De plaatselijke partijen hebben het woord Same in hun naam, en hebben de meeste zetels. Een van de Samenpartijen behartigt de belangen van rendierhouders. Op twee mannen na, staan alle volksvertegenwoordigers op de foto in Samenklederdracht. Op straat zie je die weinig, alleen een paar oudere/middelbare mannen en vrouwen dragen die. En de meisjes van de souvenirwinkels. Het Sami is in deze streek een veelgebruikte taal. In Karasjok en Kautokeino is het de normale omgangstaal. Hier in de Fins-Zweedse grensplaats Kaaresuvanto / Karesuando spreken (of verstaan) de meeste mensen drie talen: Fins, Zweeds en Sami.
Wij zouden het graag eens proberen, om in de winter enige tijd hier te zijn. Maar de kans is klein dat we het uithouden. Zijn wij wel echte mannen?
-
23 Augustus 2010 - 12:21
Nellie:
Hans en Addie,
Toch verschrikkelijk dat het nu al herfst in het hoge noorden is.Nu het lijkt er op dat hier de herfst ook op de loer ligt. Harde wind en regen.
Lijkt mij wel leuk om een winter in het noorden door te brengen, sneeuw,harde wind en natuurlijk veel bijeenkomsten van de buren en hard werken voor de vrouwen voor alles te bakken,te koken en natuurlijk al die huisvlijt. Zo heb je mannen dingen buiten en vrouwen dingen binnen het huis te doen.Zien jullie ook iets van dat huisvlijt.In Denemarken zijn Bibi en ik in een museum geweest waar weefgetouwen stonden, maar niemand meer kon ze nog bedienen.Heel jammer is dat.Heel veel plezier en hou ons op de hoogte.
Nellie -
23 Augustus 2010 - 17:24
Aat Van Borssum Waal:
Addie en Hans, het mag wel een mannewereld zijn daar boven maar om zo lang in de sneeuw te zitten en donker lijkt me niets. Zou zeggen zak maar af de herrft is wel beroemd in die steken met de kleuren erg mooi. Op de buieenrader vanzweden enFinland kunnen we zien hoe het gaat worden met jullie daarboven net als hier veel regen. zal wel het zelfde front zijn wat moet uitwoeden,. Dank je wel voor je leike opmerkingen en z over de bezochte gebieden.
Groetjes Aat en Marian. -
24 Augustus 2010 - 13:18
An Hoek:
Dank voor jullie mooie verslag. Fijn om het zo van afstand mee te maken.
Ik hoop dat jullie na thuiskomst dit verslag bundelen, anders moet ik nu alles printen. laat dat eens weten.
Mooie foto's ook. Wat zullem jullie veel te vertellen hebben. Over 2 maanden thuis he. Goeie reis verder en tot horens, An -
24 Augustus 2010 - 17:26
Jeanet En Lukas:
Hoi Addie en Hans, hebben net jullie reisverslagen gelezen en foto's gekeken. Ziet er allemaal geweldig uit. Heel veel van alles nog de komende tijd en tot.... -
26 Augustus 2010 - 09:30
Freda:
Hoi lieve beiden, wat een verhalen, wat een land, dat jullie het ook zo leuk en levendig vertellen, heb het net nog eens gelezen. Gisteren heb ik oneze kleinekinderen weer eens opgezocht. Had vershillende keren gebeld en toen kreeg ik einedelijk Jurre aan de lijn. Heb 'm van schooleavgehaald, Kaj kwam ook. En hij liet ons trots z'n nieuw klaslokaal zien, op de twede verdieping. Hele maal nieuw, om dat ze meer klassen hebben, dus meer kinderen. Toen gingen we met een fiets om de beurt, naar huis. Daar trof ik twee droevige mensen aan, Bjorn is zijn Baan bij connexxion knijt, zijn verdrag werd niet verlengt omdat ze teveel choffeurs hebben en lijnen gaan schappen. Heel onverwacht omdat hij dat niet had verwacht. Nu moet hij op nieuw op zoek na een baan. Kaj begint volgende week op de nieuwe school in Haarlem. Moet morgen roster en boeken halen.
We hebben een kaartje aan Jesse gestuurd. Ik hoop, dat jullie nog weer wat beter weer meemake. hier is heel veel regen vorspeld, en de storm heeft her en der bomen omgewijt, bij de plas en in de wijk.
Verder gooeie reis en liefs van Freda -
28 Augustus 2010 - 11:00
Nanna:
Hallo Addie en Hans
Wat leuk jullie reisverslagen! Gaan jullie ze nog bundelen? Ik ben een week naar de Ardennen geweest en de kaart die jullie stuurden is op 18 augustus aangekomen.
Veel plezier weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
