Vi kan inte vänta
Door: addieenhans
Blijf op de hoogte en volg Hans Metz en/of Addie Niesthoven
15 September 2010 | Zweden, Uppsala
Heel Zweden ligt onder de verkiezingsposters. Die van de Socialdemokraterna is er altijd bij. Hun belangrijkste kreet: Vi kan inte vänta! (Wij kunnen niet wachten). Daarachter een energieke Mona Sahlin met een enthousiast groepje aanhangers. Ze staan te trappelen om het roer over te nemen van de nu regerende rechtse Alliantie.
Het is spannend: al staat de alliantie iets voor in de peilingen, uit dezelfde peilingen blijkt ook dat veel Zweden het nog niet weten.
Van degenen die het wel weten, hebben velen al gestemd. Je kunt hier namelijk vooraf stemmen, al wekenlang. In elke bibliotheek is een stemlokaal ingericht. Het stemmen gaat heel anders als bij ons. Je hebt geen stembiljet waar alle partijen op staan. Er staat een grote bak met kleine biljetten per partij, je pakt zo'n biljet en stopt dat in een envelop, en die geef je af. Heel vreemd voor ons, want als je goed kijkt kan je zien wat iemand stemt. Privacy staat hier kennelijk niet zo hoog aangeschreven.
(Als je per se geheim wilt stemmen, pak je een hele reeks biljetten en verdwijn je even achter een groen gordijntje. Dat hebben we ook mensen zien doen).
Een paar dagen geleden liepen we door de smalle straatjes van het oude centrum van Gävle. Verrassing: hier kwamen we langs het geboortehuis van Joe Hill, een legendarische figuur uit de Amerikaanse arbeidersbeweging, rond 1900. Een Joe Hill-genootschap beheert hier een klein museum.
Nooit geweten dat hij uit Zweden kwam.
Inmiddels zijn we via Sundsvall en Gävle in Uppsala aangekomen. Het laatste stuk weer per bus en ditmaal had dat een speciale reden: er was iets kapot aan Hans' fiets. Die is nu voorzien van een nieuwe ketting, tandwielen en trapas. Die waren versleten. Addie heeft een Rohloff naaf, die verslijt niet zo gauw. Morgen fietsen we verder richting Stockholm. Vrijdagavond zijn we daar uitgenodigd bij mensen die we tijdens onze reis door Rusland hebben ontmoet. Zondag zijn de verkiezingen; dan gaan we naar de uitslagenavond van de Miljöparti. Dat wordt feest, want die staan op een mooie winst. Als we maandagochtend de uitslag weten fietsen we verder naar Ystad in het uiterste zuidoosten. De stad waar de misdaadverhalen van Wallander spelen.
In de streek ten noorden van Uppsala was vroeger veel industrie. Het is de Zweden eigen om de geschiedenis op waarde te schatten, dus er staan nogal wat oude en mooi gerestaureerde fabrieksgebouwen met bijbehorende woningen. Een Nederlandse bankier, Louis de Geer, bezat in Lövstabruk begin 17e eeuw een grote ijzergieterij. Waarderend wordt er over hem geschreven: dat hij er ook voor zorgde dat de arbeiderskinderen naar school konden, ver voor de invoering van de leerplicht. Hij zorgde ook goed voor zichzelf, getuige het grote landhuis dat er nog staat.
Zowel in Sundsvall als hier in Uppsala verblijven we bij mensen van Servas. Altijd leuk om op die manier mensen persoonlijk te leren kennen. We beginnen het gesprek altijd in het Zweeds, maar helaas: zodra het interessant wordt, blijkt Engels toch gemakkelijker.
Het is spannend: al staat de alliantie iets voor in de peilingen, uit dezelfde peilingen blijkt ook dat veel Zweden het nog niet weten.
Van degenen die het wel weten, hebben velen al gestemd. Je kunt hier namelijk vooraf stemmen, al wekenlang. In elke bibliotheek is een stemlokaal ingericht. Het stemmen gaat heel anders als bij ons. Je hebt geen stembiljet waar alle partijen op staan. Er staat een grote bak met kleine biljetten per partij, je pakt zo'n biljet en stopt dat in een envelop, en die geef je af. Heel vreemd voor ons, want als je goed kijkt kan je zien wat iemand stemt. Privacy staat hier kennelijk niet zo hoog aangeschreven.
(Als je per se geheim wilt stemmen, pak je een hele reeks biljetten en verdwijn je even achter een groen gordijntje. Dat hebben we ook mensen zien doen).
Een paar dagen geleden liepen we door de smalle straatjes van het oude centrum van Gävle. Verrassing: hier kwamen we langs het geboortehuis van Joe Hill, een legendarische figuur uit de Amerikaanse arbeidersbeweging, rond 1900. Een Joe Hill-genootschap beheert hier een klein museum.
Nooit geweten dat hij uit Zweden kwam.
Inmiddels zijn we via Sundsvall en Gävle in Uppsala aangekomen. Het laatste stuk weer per bus en ditmaal had dat een speciale reden: er was iets kapot aan Hans' fiets. Die is nu voorzien van een nieuwe ketting, tandwielen en trapas. Die waren versleten. Addie heeft een Rohloff naaf, die verslijt niet zo gauw. Morgen fietsen we verder richting Stockholm. Vrijdagavond zijn we daar uitgenodigd bij mensen die we tijdens onze reis door Rusland hebben ontmoet. Zondag zijn de verkiezingen; dan gaan we naar de uitslagenavond van de Miljöparti. Dat wordt feest, want die staan op een mooie winst. Als we maandagochtend de uitslag weten fietsen we verder naar Ystad in het uiterste zuidoosten. De stad waar de misdaadverhalen van Wallander spelen.
In de streek ten noorden van Uppsala was vroeger veel industrie. Het is de Zweden eigen om de geschiedenis op waarde te schatten, dus er staan nogal wat oude en mooi gerestaureerde fabrieksgebouwen met bijbehorende woningen. Een Nederlandse bankier, Louis de Geer, bezat in Lövstabruk begin 17e eeuw een grote ijzergieterij. Waarderend wordt er over hem geschreven: dat hij er ook voor zorgde dat de arbeiderskinderen naar school konden, ver voor de invoering van de leerplicht. Hij zorgde ook goed voor zichzelf, getuige het grote landhuis dat er nog staat.
Zowel in Sundsvall als hier in Uppsala verblijven we bij mensen van Servas. Altijd leuk om op die manier mensen persoonlijk te leren kennen. We beginnen het gesprek altijd in het Zweeds, maar helaas: zodra het interessant wordt, blijkt Engels toch gemakkelijker.
-
15 September 2010 - 19:54
Marijke Houtman:
Wat een belevenissen allemaal en prachtige verhalen. Ik geniet er altijd van. De manier van stemmen in Zweden was mij niet bekend. Ik vind het wel goed, waarom moet je daar zo geheimzinnig over doen. -
16 September 2010 - 08:11
Freda:
Ik geniet elke keer van jullie verslagen. Moet alleen nog nagaan wat of wie Servas is. Ben weer een paar dagen weggeweesd in Drenthe dus, nadat ik een beetje ziek was. Ben snel weer opgeknapt in de mooie omgeving, en de leuke kontakten, die ik daar heb. Verder nog een goede reis en goed weer. lieve groetjes Freda. -
16 September 2010 - 09:43
Peter Admiraal:
Hans en Addie,
Dank voor jullie reactie in ons dagboek. Wij hebben het inderdaad erg snel gedaan, we hebben nagenoeg geen tijd gehad om ons in de cultuur en historie van de te verdiepen. We hebben genoten van de omgeving en de eindeloze natuur.
Ook hebben we vrijwel geen sociale contacten met lokalen gehad. Jullie maken dat allemaal wel mee. Een volgende keer zal ik er ook meer tijd voor uittrekken. Voorlopig is tijd nu eenmaal geld, en zit ik weer gewoon achter een bureau.
Geniet er maar lekker van!!
Groeten,
Martijn en Peter -
18 September 2010 - 13:12
Nanna:
Leuk jullie verslag weer! En waar altijd jullie enthousiasme voor de plaatselijke politiek in naar voren komt. Ik kijk weer uit naar de volgende.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
