De Noordkaap
Door: addieenhans
Blijf op de hoogte en volg Hans Metz en/of Addie Niesthoven
15 Augustus 2010 | Noorwegen, Honningsvåg
Het is koud, het regent en waait hard in Honningsvåg. We zitten in de jeugdherberg (vandrerhjem) en kijken naar buiten. Het is hier zomer, al beginnen de scholen morgen weer. De middernachtszon is verdwenen: die scheen hier voor het laatst op 31 juli. Vannacht was het voor het eerst een paar uur donker. Dat kwam door de zware bewolking. Of de blaadjes al beginnen te verkleuren, kan je hier niet zien. Er groeit hier namelijk niets boven kniehoogte. Het is ons opgevallen dat we (na Kirkenes waar het jaarlijkse stadsfeest aan de gang was) weinig mensen buiten zien. Een enkele wandelaar op de berg en verder mensen die zich verplaatsen tussen auto en winkel. Dat is dus het geheim van noordelijk wonen: zo veel mogelijk binnen blijven!
Natuurlijk doet men hier aan vissen, varen, jagen, de mannen dan. Maar vooral zit men binnen. Zou ik ook doen als ik hier woonde. Of beter nog: ik zou verhuizen. Een vakantiewoning hier kan ik me nog voorstellen. Zoals Bengt van de vier Noorse fietsers (uit het midden van het land) heeft, bij Gamvik. Hij is daar opgegroeid in een klein dorp dat alleen bereikbaar was per boot. Vanaf zijn 7e ging hij in een naburig dorp naar een school met internaat. Hij houdt van de ruimte, maar het harde klimaat hier is voor de meesten niet te doen.
Noorwegen is een rijk land. De wegen zijn goed en ook in een klein dorp heeft de winkel een rolstoeltoegang. Alles hier doet het (in tegenstelling tot Rusland!). Maar het landschap is genadeloos. In de winter zijn veel wegen afgesloten en rijdt men op vaste tijden in colonne achter een sneeuwschuiver aan. In de zomer is er geen struik om je achter te verschuilen bij wind en regen. In een camper heb je dat niet zo in de gaten, maar op de fiets wel! Je wordt steenkoud als je even stilstaat of je puft van de hitte als je de berg op moet, terwijl je handen en voeten koud zijn. En dat in augustus!
De Noordkaap
Op de Noordkaap is het heel gezellig. Hans probeert zoals vorige keer onder de entreeprijs uit te komen door gewoon door te fietsen, maar ze zijn nu strenger en mij konden ze wel tegenhouden. Gelukkig krijgen fietsers en studenten korting (betalen geen 30 maar 20 euro). Maar ik ga een brief schrijven naar een Noors ministerie, want volgens mij moet de Noordkaap openbare weg zijn. Verdienen kunnen ze genoeg aan parkeergeld, souvenirs en consumpties.
Tegen het uiterste puntje aan staat een verhoging met een wereldbol. Daar gaan alle mensen naartoe om elkaar op de foto te zetten. De meeste mensen komen in groepen per bus of met een camper. We zagen een groepje jonge Oostenrijkers met racefietsen, een vlag en Lederhosen. En twee bejaarde Italianen met elektrische fietsen. Veel motorrijders. Een groot gezin uit Moskou in een groen busje. En Suus, die vanuit Amsterdam gesponsord naar de Noordkaap is gefietst (suusfietsttegenkanker.nl). De 28 km. van Honningsvåg naar de Noordkaap waren ook onbepakt een beproeving. Veel stijgen en dalen, en een harde koude tegenwind. We deden er bijna 3 uur over.
Gisteren fietsten we door de eerste tunnel naar het zuiden. Maar de regen die pas voor vandaag was aangekondigd, had haast. En ik had het even helemaal gehad. We zijn terug gereden en hebben heerlijk droog en warm geslapen in het vadrerhjem.
Het noorden van de wereld is prachtig, maar voorlopig even vanachter het raam. Zoals ook de Noren zelf het bekijken!
Reacties op onze berichten.
Leuk dat jullie reageren!
Vardö
In Vardö zijn we niet geweest. De noordkust bestaat uit grote schiereilanden. Allemaal prachtig, kaal en ruig. Met slechts één weg, met aftakkingen. Nog steeds zijn er dorpen die alleen per boot of vliegtuig te bereiken zijn. Vardö is heel goed te bereiken, maar je moet dan dezelfde weg terug. Of verder met een schip van de Hurtigrute. Wij hebben gekozen voor het schiereiland waarop Gamvik en Mehamn liggen.
De mensen hier zeggen trouwens dat het hier in de winter het mooist is. De lucht is niet zwart, maar juist vaak blauw of groenig. De sneeuw maakt het ook lichter. Het Noorderlicht is geen zeldzaam verschijnsel, je ziet het bijna elke nacht. En door de kou is de lucht droog. Dat schijnt beter te harden te zijn.
Wegen
De wegen zijn hier goed! We hebben Statens WegWezen aan het werk gezien, en petje af! Ze vergruizelen grote rotsen, leggen een asfalttapijtje en maken niet zo'n enorme rommel zoals in de andere landen waar we doorheen kwamen. Kjell, een gepensioneerde wegwerker die we op de fiets tegenkwamen (Hans kon hem blij maken met een paar reservespaken voor zijn hier zeldzame 28-inch wielen) vindt dat het allemaal beter kan. Maar wij zijn blij. Even geen rugpijn meer voor Hans. Met de tunnels hebben we nog weinig ervaring. De Honningsvågtunnel is goed verlicht en niet diep of steil, zoals de Noordkaaptunnel. Wel een enorme herrie door de luchtmachines en elke auto weerkaatst in de holle ruimte. Voor de fietser geen pretje, maar niet onveilig. Zeker niet nu ik het reflecterende gele hesje aanheb, dat we kregen in ruil voor de spaken.
Cultuur
Nee, ook in Amsterdam ga ik de Hermitage niet in. Ik ben niet op pracht en praal, en in plaats van ervan te genieten, zie ik verwende rijkelui voor me en massa's uitgebuite mensen. Maar we gaan wel naar musea! Het bezettingsmuseum in Riga en het museum van politieke geschiedenis in St.Petersburg waren hoogtepunten. Maar ook de verschillende plaatselijke musea zijn vaak leuk. En hier bezochten we musea over de geschiedenis van het noorden en over de Samencultuur.
In de buurt van Tana Bru zijn veel opschriften tweetalig: Noors en Samisk. En er is een Samenparlement, dat gaat over diverse Samen-zaken zoals de rendierhouderij en het onderwijs in de eigen taal.
We gaan nog niet naar huis.
Ja, bij het pootjebaden in de Barentszee dacht ik wel met weemoed aan onze eigen Noordzee, waar je zo lekker in de golven kunt springen. En soms, heel soms, denk ik wel eens: hoe zou het zijn in Haarlem, en met familie en vrienden. Want sms en e-mail heeft zijn beperkingen. Jesse had even rood haar en dat heb ik niet gezien.
Maar we hebben nog steeds veel verrassende ontmoetingen en er is nog zo veel te zien en te doen! Het fietsen gaat weer lekker. Vijftig kilometer per dag is een goede afstand, maar 60 tot 80 komt vaker voor. Twee keer deden we bijna 100, en er zijn heel wat dagen dat we helemaal niet fietsen, maar wat rondhangen of in bus of trein zitten. Op de teller staat nu ruim 3700 kilometer.
Vanmiddag gaan we naar het zuiden. Eerst een stuk met de bus, in de hoop daardoor het ruige weer voor te zijn. Dan weer fietsen. Nog een heel stuk 'leeg' land, Finnmark, stukje Finland en dan Zweden. Daar verheug ik me ook op. Weer bomen! En hier oefenen we ons half vergeten Zweeds op de Noren, die er verrassend veel van verstaan. Dat zegt waarschijnlijk veel over de intelligentie van de Noren, en minder over onze taalvaardigheid.
Natuurlijk doet men hier aan vissen, varen, jagen, de mannen dan. Maar vooral zit men binnen. Zou ik ook doen als ik hier woonde. Of beter nog: ik zou verhuizen. Een vakantiewoning hier kan ik me nog voorstellen. Zoals Bengt van de vier Noorse fietsers (uit het midden van het land) heeft, bij Gamvik. Hij is daar opgegroeid in een klein dorp dat alleen bereikbaar was per boot. Vanaf zijn 7e ging hij in een naburig dorp naar een school met internaat. Hij houdt van de ruimte, maar het harde klimaat hier is voor de meesten niet te doen.
Noorwegen is een rijk land. De wegen zijn goed en ook in een klein dorp heeft de winkel een rolstoeltoegang. Alles hier doet het (in tegenstelling tot Rusland!). Maar het landschap is genadeloos. In de winter zijn veel wegen afgesloten en rijdt men op vaste tijden in colonne achter een sneeuwschuiver aan. In de zomer is er geen struik om je achter te verschuilen bij wind en regen. In een camper heb je dat niet zo in de gaten, maar op de fiets wel! Je wordt steenkoud als je even stilstaat of je puft van de hitte als je de berg op moet, terwijl je handen en voeten koud zijn. En dat in augustus!
De Noordkaap
Op de Noordkaap is het heel gezellig. Hans probeert zoals vorige keer onder de entreeprijs uit te komen door gewoon door te fietsen, maar ze zijn nu strenger en mij konden ze wel tegenhouden. Gelukkig krijgen fietsers en studenten korting (betalen geen 30 maar 20 euro). Maar ik ga een brief schrijven naar een Noors ministerie, want volgens mij moet de Noordkaap openbare weg zijn. Verdienen kunnen ze genoeg aan parkeergeld, souvenirs en consumpties.
Tegen het uiterste puntje aan staat een verhoging met een wereldbol. Daar gaan alle mensen naartoe om elkaar op de foto te zetten. De meeste mensen komen in groepen per bus of met een camper. We zagen een groepje jonge Oostenrijkers met racefietsen, een vlag en Lederhosen. En twee bejaarde Italianen met elektrische fietsen. Veel motorrijders. Een groot gezin uit Moskou in een groen busje. En Suus, die vanuit Amsterdam gesponsord naar de Noordkaap is gefietst (suusfietsttegenkanker.nl). De 28 km. van Honningsvåg naar de Noordkaap waren ook onbepakt een beproeving. Veel stijgen en dalen, en een harde koude tegenwind. We deden er bijna 3 uur over.
Gisteren fietsten we door de eerste tunnel naar het zuiden. Maar de regen die pas voor vandaag was aangekondigd, had haast. En ik had het even helemaal gehad. We zijn terug gereden en hebben heerlijk droog en warm geslapen in het vadrerhjem.
Het noorden van de wereld is prachtig, maar voorlopig even vanachter het raam. Zoals ook de Noren zelf het bekijken!
Reacties op onze berichten.
Leuk dat jullie reageren!
Vardö
In Vardö zijn we niet geweest. De noordkust bestaat uit grote schiereilanden. Allemaal prachtig, kaal en ruig. Met slechts één weg, met aftakkingen. Nog steeds zijn er dorpen die alleen per boot of vliegtuig te bereiken zijn. Vardö is heel goed te bereiken, maar je moet dan dezelfde weg terug. Of verder met een schip van de Hurtigrute. Wij hebben gekozen voor het schiereiland waarop Gamvik en Mehamn liggen.
De mensen hier zeggen trouwens dat het hier in de winter het mooist is. De lucht is niet zwart, maar juist vaak blauw of groenig. De sneeuw maakt het ook lichter. Het Noorderlicht is geen zeldzaam verschijnsel, je ziet het bijna elke nacht. En door de kou is de lucht droog. Dat schijnt beter te harden te zijn.
Wegen
De wegen zijn hier goed! We hebben Statens WegWezen aan het werk gezien, en petje af! Ze vergruizelen grote rotsen, leggen een asfalttapijtje en maken niet zo'n enorme rommel zoals in de andere landen waar we doorheen kwamen. Kjell, een gepensioneerde wegwerker die we op de fiets tegenkwamen (Hans kon hem blij maken met een paar reservespaken voor zijn hier zeldzame 28-inch wielen) vindt dat het allemaal beter kan. Maar wij zijn blij. Even geen rugpijn meer voor Hans. Met de tunnels hebben we nog weinig ervaring. De Honningsvågtunnel is goed verlicht en niet diep of steil, zoals de Noordkaaptunnel. Wel een enorme herrie door de luchtmachines en elke auto weerkaatst in de holle ruimte. Voor de fietser geen pretje, maar niet onveilig. Zeker niet nu ik het reflecterende gele hesje aanheb, dat we kregen in ruil voor de spaken.
Cultuur
Nee, ook in Amsterdam ga ik de Hermitage niet in. Ik ben niet op pracht en praal, en in plaats van ervan te genieten, zie ik verwende rijkelui voor me en massa's uitgebuite mensen. Maar we gaan wel naar musea! Het bezettingsmuseum in Riga en het museum van politieke geschiedenis in St.Petersburg waren hoogtepunten. Maar ook de verschillende plaatselijke musea zijn vaak leuk. En hier bezochten we musea over de geschiedenis van het noorden en over de Samencultuur.
In de buurt van Tana Bru zijn veel opschriften tweetalig: Noors en Samisk. En er is een Samenparlement, dat gaat over diverse Samen-zaken zoals de rendierhouderij en het onderwijs in de eigen taal.
We gaan nog niet naar huis.
Ja, bij het pootjebaden in de Barentszee dacht ik wel met weemoed aan onze eigen Noordzee, waar je zo lekker in de golven kunt springen. En soms, heel soms, denk ik wel eens: hoe zou het zijn in Haarlem, en met familie en vrienden. Want sms en e-mail heeft zijn beperkingen. Jesse had even rood haar en dat heb ik niet gezien.
Maar we hebben nog steeds veel verrassende ontmoetingen en er is nog zo veel te zien en te doen! Het fietsen gaat weer lekker. Vijftig kilometer per dag is een goede afstand, maar 60 tot 80 komt vaker voor. Twee keer deden we bijna 100, en er zijn heel wat dagen dat we helemaal niet fietsen, maar wat rondhangen of in bus of trein zitten. Op de teller staat nu ruim 3700 kilometer.
Vanmiddag gaan we naar het zuiden. Eerst een stuk met de bus, in de hoop daardoor het ruige weer voor te zijn. Dan weer fietsen. Nog een heel stuk 'leeg' land, Finnmark, stukje Finland en dan Zweden. Daar verheug ik me ook op. Weer bomen! En hier oefenen we ons half vergeten Zweeds op de Noren, die er verrassend veel van verstaan. Dat zegt waarschijnlijk veel over de intelligentie van de Noren, en minder over onze taalvaardigheid.
-
15 Augustus 2010 - 14:15
Marja:
prachtig om te lezen hoe jullie op de Noordkaap zijn beland, door de foto's en de verhalen krijg ik een goede indruk van jullie tocht. Nog veel plezier!!
groeten van Marja -
15 Augustus 2010 - 20:01
Aat V. Borssum Waalk:
Addie en Hans je moet er wat voor over hebben voor schoonheid. Maar nu gaan jullie weer de goede kant op bossen in Zweden en de oostzeekust veel warmer en gezelliger al is het een mooi landschap. Op Google Earth de fotos bekeken en ook de Jeugdherberg groot gebouw. Veel plezier verder met de tocht. -
16 Augustus 2010 - 10:10
Freda:
Wat een prachtig verhaal, al die verschillende belevnissen en indrukken van het noorden, ik ga het zo nog een keer lezen. Heb het heerlijk gehad in Berlin wat een zomer hebben we dit jaar. na =/- 3 weken had ik het voor het eerst koud gisteren. Okk als het regende bleef het warm, zo'n 25 graden of meer! goede reis verder en liefs van Freda en groetjes van Maria en Peter. -
17 Augustus 2010 - 06:36
Nanna:
Wat een mooie verhalen weer! en wat een diehards zijn jullie!
Geen jullie nu niet meer naar rusland? Ik had begrepen dat jullie visum al verlopen was.
Veel plezier verder. -
17 Augustus 2010 - 14:43
Kees Den Ouden:
Vandaag voor het eerst jullie site bekeken. Moest me nog beperken tot de laatste afleveringen. Geweldig zoveel mooie verhalen en belevenissen. Binnekort neem ik de rest doo. Veel sterkte en plezier bij het vervolg van de reis! -
17 Augustus 2010 - 15:02
Nellie:
Dag Addie en Hans,
Bibi en ik zijn net gisteren uit Denemarken terug gekeerd. We hebben jullie oude tent geleend, hebben hele harde regenbuien gehad en toch heel redelijk droog gebleven, het had in Kopenhagen sinds 1929 niet meer zo geregend. Wij hebben ons verplaatst met de auto maar ook gefietst. Gek was het dat de scholen alweer begin augustus beginnen. Jaap was weer heelhuids in Hoorn gearriveerd en Schelte is ook weer thuis na zijn rugzakvakantie met Anner. Nu is het wachten nog op Tjalling die Frankrijk door kruist op de fiets. Wanneer komen jullie deze kant weer op? Gaan jullie nog richting Istanbul?
Groet, Nellie -
17 Augustus 2010 - 15:19
Anka En Danielle:
waar staat 'jeugd' eigenlijk voor in het woord jeugdherberg? Geldt dat dus ook voor jeugd qua geest......
Het zijn heerlijke verhalen! We genieten op een veilige afstand mee en hoeven de ontberingen niet zelf te doorstaan. Een hele fijne deal, haha.
take care en geniet! -
17 Augustus 2010 - 19:49
Gaby:
Daar was ik weer. Ik weet het nog dat het licht overdag blauw was toen ik in februari door de fjorden aan het varen was op de boot van Bas. Voor me was alles het grijs en achter me waren de bergen en het licht blauw. Zo mooi! Die Hurtigrutenbootreisjes zijn trouwens niet te betalen hoor. Is goed voor rijke mensen.
Gelukkig dat de tunnels goed begaanbaar zijn. Toch maar niet met de bus?
Finland is erg mooi hoor, je zult daar zeker genieten. Al die bossen en meren. Pas wel goed op dat je je lijf bedekt houdt, er zijn gemene steekvliegjes, miljoenen op dit moment...
Wij gaan nu op vakantie, tot over twee weken, dan lees ik jullie weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
