We zijn weer thuis!
Door: addieenhans
Blijf op de hoogte en volg Hans Metz en/of Addie Niesthoven
14 Oktober 2010 | Nederland, Haarlem
Van Ystad naar Trelleborg is niet zo ver. Over de rustige kustweg fietsen we onze laatste kilometers in Zweden. Op de boot krijgen we een heerlijk bed en we worden wakker in Duitsland. Er zijn bijna geen toeristen; langs lange rijen vrachtwagens manoeuvreren we het havengebied uit. We doen een stukje met de trein tot aan de buitenrand van Hamburg. Hier is het weer mooi en rustig. En lekker warm: we gaan weer kamperen, en op terrasjes zitten.
Zo'n 30 km voor Oldenburg beleven we een verrassing. Als we stilstaan bij een spoorwegovergang stapt een man van een jaar of vijftig uit zijn auto; werkkleding, duimstok in de zak. Hij vraagt: "Hebben jullie al onderdak voor vannacht? Anders kunnen jullie wel bij mij slapen. Ik ben zelf ook een fietser". We krijgen het adres en een uur later sturen we het erf op van een grote verbouwde boerderij. Hier wonen Kalle en Ursula, met nog twee medebewoners. We worden gastvrij onthaald, borden worden volgeschept en verhalen uitgewisseld. Kalle fietst zelf het liefst in de bergen en dan slaapt hij bij mensen van het 'Dachgeber' netwerk. Hij heeft een kloeke gids met adressen in heel Duitsland en staat er zelf ook in. Ook in Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk zijn dergelijke netwerken, van zusterorganisaties van onze Fietsersbond. Het lijkt wel op ons Servas, maar dan zonder de ideologische doelstelling.
De mooie logeerkamer met eigen badkamer en het ontbijt met zelfgebakken brood maken dit onderkomen tot een van de meer luxueuze van deze reis. Als we wakker worden, zijn de mannen al naar het werk. We praten nog een tijdje met Ursula, die lerares is geweest in het Berlijnse Kreuzberg, voordat ze vanwege de kinderen verhuisden naar het platteland. Er is veel overeenkomst met Addie's buurthuiservaringen in diezelfde tijd in Amsterdam.
Plat is het land hier zeker! Het landschap op onze weg naar de grens is niet verschillend van dat in Oost-Groningen. Dat kennen we al... Als we dan ook vlak voor de Duitse stad Leer onze laatste mijlpaal - de 6.000 kilometer - bereiken, is het voor ons genoeg. We waren van plan om nog één keer te kamperen en dan Nederland binnen te fietsen naar het eerste station. Maar in Leer staat de trein naar Groningen klaar. Als je dan tóch op weg naar huis bent....
's Avonds iets na 9 uur rijden we de Haarlemse Zoetestraat in. Mark heeft pasta gekookt en daarna vertrekt hij naar zijn nieuwe kamer. Wij zijn weer thuis!
-
14 Oktober 2010 - 21:45
Marian:
Welkom thuis,
mooie verhalen gelezen, prachtig.
En nu weer NL!
Groet -
15 Oktober 2010 - 13:50
Nanna:
Hans, ik had je al gesproken. Maar wat een leuk ervaring om die man tegen te komen en dat jullie bij hun konden overnachten i.p.v. een kampeerplaats. Maar het contact is dan zo leuk. Nu weer rustig bijkomen -
15 Oktober 2010 - 18:31
Jolanda:
Hallo,
Welkom thuis!!
-
17 Oktober 2010 - 14:52
Marijke Houtman:
Hoi Addie en Hans
Welkom thuis. Ik heb genoten van jullie reisverslagen.Jullie hebben heel wat beleefd. Dit blijft altijd mooi om op terug te kijken. -
18 Oktober 2010 - 08:47
Anita De Jong:
Hallo Addie en Hans,
Welkom thuis. Ik heb begrepen dat Addie alweer druk doende is voor de GroenLinks afdelings reglementen.
Petje af voor jullie lange en bijzondere reis(verslag).
Zie jullie wel weer in de stad.
Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
