Corsica
Door: Addie en Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans Metz en/of Addie Niesthoven
23 Juni 2015 | Frankrijk, Corsica
Anderhalve week fietsen we door Corsica. Het is mooi, maar vooral zwaar! Vanaf Bastia in het noordoosten - waar we aankomen vanuit Nice - gaan we via de Corsicaanse Noordkaap de kust langs. Genuese wachttorens, steile rotskusten, dicht begroeide hellingen, idyllische vissersdorpjes: het is er allemaal. Alleen geen vissersboten maar jachten; en de dorpen propvol restaurants en hotels.
De kustweg gaat soms ver het binnenland in, maar vaak zie je dan toch in de verte in de diepte, de zee. Er zitten lange steile stukken bij, waar we een uur of langer helemaal nat van het zweet naar boven ploeteren met 6 km. per uur. Om dan met 40 naar beneden te suizen. Helaas kan dat niet altijd, door de vele bochten. We zijn zwaar met onze volgepakte fietsen. Maar de uitzichten zijn de liters zweet waard.
Vrij kamperen gaat hier niet, het is allemaal bergachtig. Maar campings zijn er genoeg. De vele toeristen naar Corsica komen bijna allemaal met de auto, velen ook per motorfiets. Voor het betere bochtenwerk moet je echt hier zijn. Af en toe komen we fietscollega's tegen. Als het Nederlanders zijn, rijden ze ook met het boekje van Luc Oteman 'Fietsen op Corsica'.
Er wordt hier veel in de bergen gewandeld. Dat moet heel spannend en mooi zijn. Maar ook gevaarlijk. De tweede dag dat we hier waren hoorden we van een ongeluk. Een groep wandelaars was hoog in de bergen door onweer overvallen, terwijl ze net een moeilijk begaanbaar pad liepen. Vier doden, enkele gewonden. De Corsicaanse kranten stonden er vol mee. Later maakten we op een hooggelegen camping zelf een onweer mee: enorme donderklappen, lichtflitsen, spontane beekjes over de weg.
Vanuit Ajaccio (lees: Azjatsjo) willen we met de rein naar Corte, de oude hoofdstad in de bergen. Van daar nog een paar bergjes, een stukje langs het water en dan zijn we weer in Bastia. Vandaar gaat er een boot naar Italië. We zakken de berg af naar het station. Maar wat blijkt: sinds dit jaar zijn fietsen verboden in de trein!
Zelf het eiland dwars oversteken is geen optie: we hadden het al zwaar genoeg langs de kust. Taxi of bus zijn te duur of onmogelijk. We moeten terug naar Frankrijk: Corsica Ferries vaart vanaf hier alleen naar Frankrijk.
Corte bezoeken we wel, op onze laatste dag op het eiland. Ruim 2 uur worden we door elkaar geschud door tunnels en over viaducten. Schitterende vergezichten! Corte is een mooie kleine oude stad met in de citadel een prima museum. Hier leren we over de geschiedenis, het leven en de muziek, voor zover we wijs kunnen worden uit de Franse teksten.
Op onze laatste avond op het eiland maken we nog kennis met de alternatieve scene van Ajaccio. Voor een beschilderd gebouw langs het spoor blijven we staan kijken, en worden we aangesproken door de kunstenaar. Hij bouwt een halve boot, verzamelt en repareert fietsen, en nodigt ons uit voor wijn, eten en een oude film diezelfde avond. We gaan gauw wat wijn en stokbrood halen. Als we terugkomen, zijn er zo'n 25 mensen. Sommigen doen aan schilderen en acrobatiek. De discussie na de film, over de relatie tussen de film en het bouwen van de boot, moeten we aan ons voorbij laten gaan.
De kustweg gaat soms ver het binnenland in, maar vaak zie je dan toch in de verte in de diepte, de zee. Er zitten lange steile stukken bij, waar we een uur of langer helemaal nat van het zweet naar boven ploeteren met 6 km. per uur. Om dan met 40 naar beneden te suizen. Helaas kan dat niet altijd, door de vele bochten. We zijn zwaar met onze volgepakte fietsen. Maar de uitzichten zijn de liters zweet waard.
Vrij kamperen gaat hier niet, het is allemaal bergachtig. Maar campings zijn er genoeg. De vele toeristen naar Corsica komen bijna allemaal met de auto, velen ook per motorfiets. Voor het betere bochtenwerk moet je echt hier zijn. Af en toe komen we fietscollega's tegen. Als het Nederlanders zijn, rijden ze ook met het boekje van Luc Oteman 'Fietsen op Corsica'.
Er wordt hier veel in de bergen gewandeld. Dat moet heel spannend en mooi zijn. Maar ook gevaarlijk. De tweede dag dat we hier waren hoorden we van een ongeluk. Een groep wandelaars was hoog in de bergen door onweer overvallen, terwijl ze net een moeilijk begaanbaar pad liepen. Vier doden, enkele gewonden. De Corsicaanse kranten stonden er vol mee. Later maakten we op een hooggelegen camping zelf een onweer mee: enorme donderklappen, lichtflitsen, spontane beekjes over de weg.
Vanuit Ajaccio (lees: Azjatsjo) willen we met de rein naar Corte, de oude hoofdstad in de bergen. Van daar nog een paar bergjes, een stukje langs het water en dan zijn we weer in Bastia. Vandaar gaat er een boot naar Italië. We zakken de berg af naar het station. Maar wat blijkt: sinds dit jaar zijn fietsen verboden in de trein!
Zelf het eiland dwars oversteken is geen optie: we hadden het al zwaar genoeg langs de kust. Taxi of bus zijn te duur of onmogelijk. We moeten terug naar Frankrijk: Corsica Ferries vaart vanaf hier alleen naar Frankrijk.
Corte bezoeken we wel, op onze laatste dag op het eiland. Ruim 2 uur worden we door elkaar geschud door tunnels en over viaducten. Schitterende vergezichten! Corte is een mooie kleine oude stad met in de citadel een prima museum. Hier leren we over de geschiedenis, het leven en de muziek, voor zover we wijs kunnen worden uit de Franse teksten.
Op onze laatste avond op het eiland maken we nog kennis met de alternatieve scene van Ajaccio. Voor een beschilderd gebouw langs het spoor blijven we staan kijken, en worden we aangesproken door de kunstenaar. Hij bouwt een halve boot, verzamelt en repareert fietsen, en nodigt ons uit voor wijn, eten en een oude film diezelfde avond. We gaan gauw wat wijn en stokbrood halen. Als we terugkomen, zijn er zo'n 25 mensen. Sommigen doen aan schilderen en acrobatiek. De discussie na de film, over de relatie tussen de film en het bouwen van de boot, moeten we aan ons voorbij laten gaan.
-
23 Juni 2015 - 09:56
Luc Oteman:
Ha Hans,
Leuk om te lezen van je wederwaardigheden op Corsica. Heel herkenbaar. Prachtig, maar zwaar fietsen inderdaad en met het klimmen der jaren lijken de hellingen alleen maar steiler te worden natuurlijk ;-) Wat een pech dat de trein geen fietsen meer toestaat; ga ik gelijk veranderen in de update van de fietsgids.
Goede reis verder!
Luc Oteman -
27 Juni 2015 - 17:29
Nanna:
Hallo Hans en Addie,
Wat leuk om weer wat van jullie te horen. Leuk de foto's.
Ik ben afgelopen week met Marijke een week naar Drenthe geweest naar "Zonnetij" de camping waar Freda ook had gestaan We hadden daar een caravan gehuurd en we hebben daar veel gefietst en ook Freda daar opgezocht. Ze woont daar erg mooi!!
Alleen, de laatste avond daar ben ik met de fiets gevallen op m'n linkerschouder en dat was niet fijn. Naar de fysio en ik kan voorlopig waarschijnlijk niet fietsen.
Maar ik wens jullie verder veel fietsplezier en tot schrijfs,
Groetjes,
Nanna
-
29 Juni 2015 - 10:00
Janka:
Hallo beiden,
Dank voor jullie verslag uit Corsica. Het lijkt me een interessant en prachtig mooi eiland, ook al is het geen fietsparadijs. Een vijfde van Nederland ongeveer, heb ik opgezocht. En, landschappelijk, redelijk ruig begrijp ik. Ook die Genuese architecturale overblijfselen uit de tijd dat het eiland bij de Genuese republiek hoorde. OOk de kastanjebomen stammen uit die tijd lees ik. Jammer dat er voor jullie niet meer viel uit te peuren, fietsend.
De bramenboom op de foto is waarschijnlijk een moerbei. al kan ik de bladeren niet goed duiden. Er schijnen vele soorten moerbeien te bestaan. Ik at de vruchten vanaf de bomen in de botanische tuin in Berlijn. 'Moet je nou iets eten wat je niet kent' zei iemand. Maar een man uit het Midden-Oosten bezwoer me dat het te vertrouwen was. Vond je ze lekker, Addie, die 'bramen'? Jij stopte ze vast ook in je mond.
Ik was vorige week in een winters Hamburg, ook al bloeiden de rozen er. Veel parkachtige buitenwijken in de buurt van de Elbe. Nu wordt het in onze regio, waar ik ook Hamburg toe reken, ook warm. Kunnen jullie de temperatuur daar in het Zuiden goed hebben? Ben benieuwd waar het verdere avontuur jullie brengt.
Heb het goed, rust ook vaak uit bij aardige mensen en veel liefs,
Janka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
