Je bekijkt de reis...
In Wit-Rusland is het ook mooi....
Reisverslag In drie dagen het land uit
16 mei 2014
|
Aantal keer bekeken
437
Aantal reacties
2
Haarlem,
Nederland
a
A
In drie dagen het land uit
We zijn drie dagen bezig om Nederland uit te komen. Overnachten doen we bij vrienden, bij familie en bij een B&B. We volgen een route, de R1, Europaradweg 1 die in Nederland fietsroute Midden-Nederland heet; langs mooie stille weggetjes, dus als de kortste afstand 35 km. is, doen wij er bijna het dubbele over.
In Vorden in de Achterhoek beleven we een verrassing: hier staat een standbeeldje van de19e-eeuwse dichter Staring. De hoofdige boer! Twee, drie lesuren heeft mijn toenmalige leraar Nederlands meneer Stam er in 1959 over gedaan om dit gedicht aan ons te verklaren. En het zit er sinds die tijd bij mij ingeramd.
Het is een ironische verhandeling over een menselijke zwakheid: conservatisme. Waarom zou je, als je ergens tevreden mee bent en het jarenlang zo hebt gedaan, willen veranderen.
Het gedicht begint zo:
Elk weet waar het Almens kerkje staat / en kent de laan die derwaarts gaat.
Een duiker perst daar, onder 't spoor / zijn schuim tot in de Berkel door.
Nu is het probleem dat die laan een riviertje kruist. De kerkgangers moeten daar 's zondags met laarzen via een doorwaadbare plaats doorheen; maar zitten soms toch met natte voeten in de kerk. Na langdurig beraad wordt er besloten een eenvoudig houten bruggetje te bouwen.
Maar een koppige boer genaamd Stuggink, ziet dat niet zitten. Als de brug er eenmaal ligt, blijft hij er langs lopen; en roept de anderen toe:
Zie daar! Al werd uw brug van steen / toch zal ze Stuggink nooit betreen.
Bouwt gij een brug om droog te gaan? / Ik kom er ook, met laarzen aan!
Addie zegt soms dat ik lijk op de hoofdige boer. Dat klopt, ik verander niet graag iets waar ik tevreden mee ben. Naast het kerkje van Almen staat een eenvoudig hotel, genaamd 'De hoofdige boer'. Daar gaan we logeren als jij volgend jaar 70 wordt, zegt Addie.
Die middag breekt bij Addie een spaak in het achterwiel. Dat kunnen we zelf repareren maar we vinden het makkelijker als een echte fietsenmaker het doet; de volgende ochtend in Borculo. Het is dan mooi weer en opnieuw via kleine weggetjes passeren we rond het middaguur de grens met Duitsland.
In Vorden in de Achterhoek beleven we een verrassing: hier staat een standbeeldje van de19e-eeuwse dichter Staring. De hoofdige boer! Twee, drie lesuren heeft mijn toenmalige leraar Nederlands meneer Stam er in 1959 over gedaan om dit gedicht aan ons te verklaren. En het zit er sinds die tijd bij mij ingeramd.
Het is een ironische verhandeling over een menselijke zwakheid: conservatisme. Waarom zou je, als je ergens tevreden mee bent en het jarenlang zo hebt gedaan, willen veranderen.
Het gedicht begint zo:
Elk weet waar het Almens kerkje staat / en kent de laan die derwaarts gaat.
Een duiker perst daar, onder 't spoor / zijn schuim tot in de Berkel door.
Nu is het probleem dat die laan een riviertje kruist. De kerkgangers moeten daar 's zondags met laarzen via een doorwaadbare plaats doorheen; maar zitten soms toch met natte voeten in de kerk. Na langdurig beraad wordt er besloten een eenvoudig houten bruggetje te bouwen.
Maar een koppige boer genaamd Stuggink, ziet dat niet zitten. Als de brug er eenmaal ligt, blijft hij er langs lopen; en roept de anderen toe:
Zie daar! Al werd uw brug van steen / toch zal ze Stuggink nooit betreen.
Bouwt gij een brug om droog te gaan? / Ik kom er ook, met laarzen aan!
Addie zegt soms dat ik lijk op de hoofdige boer. Dat klopt, ik verander niet graag iets waar ik tevreden mee ben. Naast het kerkje van Almen staat een eenvoudig hotel, genaamd 'De hoofdige boer'. Daar gaan we logeren als jij volgend jaar 70 wordt, zegt Addie.
Die middag breekt bij Addie een spaak in het achterwiel. Dat kunnen we zelf repareren maar we vinden het makkelijker als een echte fietsenmaker het doet; de volgende ochtend in Borculo. Het is dan mooi weer en opnieuw via kleine weggetjes passeren we rond het middaguur de grens met Duitsland.
Foto's bij verslag (6)
Reacties (2)
20 mei 2014 12:00 | Door: Janka
Bedankt Hans, voor je leuke tekst. Zo weten we weer met welke kanjerachtige bijna 70-jarige we van doen hebben. En met de voortstuwende kracht van een 61,5 jarige..
Staring ken ik van het Staringinstituut, een niet te veronachtzamen instelling uit Doetinchem die zich bezighield (houdt?) met streektaal, streekliteratuur en onderzoek. Toen ik in De Liemers werkte hadden de bibliotheken daar wel met het Instituut te maken. Mijn collega in de Werkgroep Tentoonstellingen, Rien vd Heuvel, schreef regelmatig tekstjes in het dialect.
En dat jij als koppig aan je passende gewoonten vasthoudende mens bij De Hoofdige Boer mag slapen, volgend jaar, ik zou het maar als een compliment beschouwen. Het zijn immers de goede gewoonten die we koesteren?
maar, ik moet zeggen, Addie heeft op mij ook wel eens een gewoonte veranderende invloed gehad.
Ik voel mee met de verrassing van het beeld op je weg te zien, plotseling. Ik wandelde ooit lange afstands in de omgeving van Bergen NH en vond Gorter op mijn weg. Volgens mij was het in Mei.
Jullie hebben, ik weet het zeker, alweer veel nieuwe indrukken opgedaan. Deze reactie op eerdere is misschien niet meer zo actueel. Maar toch, het is leuk. Ik vind het leuk.
Liefs en 'doorgaan' kracht toegewenst op jullie eenmaal ingeslagen weg,
Janka
22 mei 2014 20:27 | Door: Marja Maarse
Hoi Addie en Hans
Als echte Achterhoeker ken ik weliswaar niet exact het verhaal/ gedicht van Staring, maar wel de Hoofdige Boer, en dan het hotel in Almen: sinds een jaar of 10 woont mijn zus Jeannette daartegenover, naast de theetuin.
Een prachtig plekje en zeker een aanrader voor een bijzondere overnachting in de mooie Achterhoek!
Leuk om te lezen dat jullie hier de grens zijn gepasseerd! Hartelijke groet, nog veel mooie fietsdagen, hartelijke groet, Marja Maarse